Схожие по жанру новинки месяца

• 
   Смертельный рейс
   Тамоников Александр Александрович
   Детективы и Триллеры, Боевик, Исторический детектив, Шпионский детектив, Крутой детектив, Приключения, Исторические приключения, Старинное, Старинная литература, Проза, О войне
  

  Роман о военном времени, о сложных судьбах и опасной работе неизвестных героев, вошедших в ударный состав «спецназа Берии».

  Общий тираж книг А. Тамоникова – более 10 миллионов экземпляров.

  Лето 1943 года. В районе Курска готовится крупная стратегическая операция. Советской контрразведке становится известно, что в наших тылах к этому моменту тайно сформированы бандеровские отряды, которые в ближайшее время активизируют диверсионную работу, чтобы помешать действиям Красной Армии. Группе Максима Шелестова поручено перейти линию фронта и принять меры к разобщению националистической среды. Операция внедрения разработана надежная, однако выживать в реальных боевых условиях каждому участнику группы придется самостоятельно…

  «Эта серия хороша тем, что в ней проведена верная главная мысль: в НКВД Лаврентия Берии умели верить людям, потому что им умел верить сам нарком. История группы майора Шелестова сходна с реальной историей крупного агента абвера, бывшего штабс-капитана царской армии Нелидова, попавшего на Лубянку в сентябре 1939 года. Тем более вероятными выглядят на фоне истории Нелидова приключения Максима Шелестова и его товарищей, описанные в этом романе». – С. Кремлев

  Одна из самых популярных серий А. Тамоникова! Романы о судьбе уникального спецподразделения НКВД, подчиненного лично Л. Берии.

• 
   Влюбись в меня, Воробышек!
   Логвин Янина
   Фантастика, Киберпанк, Любовные романы, Современные любовные романы, Эротика, Старинное, Старинная литература, Юмор, Юмористическая проза,
  

  Когда дружба перерастает в соперничество — приходит время плохих парней.

  Ник и Картер, лучшие друзья в прошлом, теперь стали врагами. Однажды их ненависть коснется меня, и мир разлетится осколками. А пока…

  Картер Райт за опасной чертой и ни с кем не готов делить свое прошлое. Он тот, от кого я должна держаться подальше — в его синих глазах хватит холода, чтобы об этом предупредить. Но это сложно, когда он так похож на парня, которого больше нет.

  И все же именно прошлое однажды изменит всё. Когда он ради меня выберет другую жизнь, а я забуду его так, что смогу полюбить.

  Меня зовут Лена Холт и это моя история.

  
  

  В тексте есть: от ненависти до любви, сильные эмоции, плохой парень и хорошая девушка

  Ограничение: 18+

• 
   Цвет бедра испуганной нимфы
   Островская Екатерина Николаевна
   Детективы и Триллеры, Классический детектив, Детектив, Старинное, Старинная литература
  

  Елизавета Сухомлинова горела желанием помочь дочери: после развода муж забрал себе их сына и не позволял Ане с ним видеться. Но где найти денег на адвоката? Елизавете удалось устроиться консьержкой в элитный дом, у нее даже сложились дружеские отношения с начальником, Александром Тарасевичем. Он же проникся к новой сотруднице более нежными чувствами и однажды вечером пригласил ее в гости. Едва притронувшись к угощению, Елизавета сбежала от поклонника, а на следующий день после ее визита произошло убийство! Не зная, что предпринять, Сухомлинова обратилась к своей давней знакомой, владелице детективного агентства Вере Бережной…

• 
   Воздух всему голова
   Бригадиренко Даниил Вадимович
   Фантастика, Социально-психологическая фантастика, Поэзия, Драматургия, Драматургия, Юмор, Юмор
  

  Итак, книга является не более. чем шуточным рассуждением на тему воздуха. В ней нет ничего кроме иронии и самокритики. Автор не в коем случае не хочет вас утомить, и потому делает всё возможное, чтобы такие ценящие своё время люди, как вы, могли провести свои пять минут за прочтением чего-то краткого, и при этом крайне бодрящего.

• 
   Ezopa saĝo
   Kalocsay álmán
   Поэзия, Драматургия, Поэзия, Старинное, Античная литература
  

  Sepdek sep fabloj verse reverkitaj de Kalocsay.

  
  

  La figuron de ĉi tiu greka klasikulo el la 6ª jarcento antaŭ nia erao ĉirkaŭŝvebas legenda etoso, ĉar pri li postrestis nur magraj indikoj.

  Enkonduke 15 paĝaj senrimaj versoj rakontas la legendon pri Ezopo:

  Ezopo! Ĉu li estis, aŭ ne estis?

  Oni rakontas… oni… svaga oni…

  Li, tamen, eĉ se ne vivis, vivas.

  Se Hellas lin ne naskis, ĝi lin kreis.

  Oni rakontas, ke li, Friga sklavo,

  estis platnaza, nanstatura, lama,

  ŝvelventra knabo, kaj krom tio muta.

  …

  La ĉefrolantoj de la fabloj plejparte estas bestoj kun homaj karakteroj. La kreon de tiu literatura genro oni atribuas al la antikva saĝulo Ezopo, kvankam jam ankaŭ pli frue estis konataj tiaspecaj rakontoj pere de La Fontanie aŭ aliaj poetoj. "La lupo kaj la ŝafido"; "La vulpo kaj ka korvo"; "La rano kaj la bovo" kaj aliaj rakontoj absorbitaj en nia infanaĝo, ankaŭ post multaj jaroj freŝe vivas en la memoro.

  Ada CSISZAR,

  Budapeŝta Informilo 1978:4

  
  

  La verkon akompanas pria recenzo fare de Gastono Waringhien.

  (La materialo estas ĉerpita el la VdE[2], kun forlaso de multo seninteresa.)

  (La fablon rakontas Platono en sia Phaidros.)

  (La fablon konservis Esĥilo en la Mirmidonoj.)

  (Babrio; preskaŭ laŭvorte.)

  VdE, sed la konkludo estas de La Fontaine.

  (La origina penso troviĝas en satiro de Horaco: «Montoj akuŝas, kaj naskiĝas muso ridinda». Fedro kaj La Fontaine faris el ĝi fablon.)

  (Laŭ Aristotelo, kiam en Samos la popolkunveno mortkondamnis popolgvidanton pro ties korupteco, Ezopo diris al ili ĉi tiun fablon.)

  (Ne Ezopa, tamen greka temo, kiun prilaboris ankaŭ Louise Labé, sonetistino el la XVI jarcento. Plie alegorio, ol fablo. Voltaire al ĝi atribuis la saman valoron, kiel al Psyche, la plej bela greka fabelo, kaj al la Efeza Vidvino, la plej amuza greka rakonto. La Fontaine prilaboris ĉiujn tri temojn, la jenan en mallonga fablo.)

  (Ĉi tiu temo ne estas Ezopa, sed certe ĝi povus esti. Oni trovas ĝin inter hindaj fabloj, kaj ankaŭ en mezepokaj kolektoj, sed ĝia disvolvo je majstra satiro estas de Lafonteno. Chamfort, fama moralisto de la antaŭ-revoluciaj tempoj, vidas en ĉi tiu fablo de Lafonteno la spegulbildon de la tuta tiama socio. Mi iom «grekigis» la fablon kaj plivastigas ĝin eĉ super la Lafontena larĝo.)

  (La fablon prilaboris Arĥiloĥos, sed el lia poemo post restis nur kelkversa fragmento.)

  (La fablon konservis Hesiodos.)

  K. Kalocsay. Ezopa Saĝo. Eldonejo KOKO, 1956. Bindita volumo, kun bildoj; 128 pĝ. Prezo 550 Fr. Mendebla ĉe la Nica Literatura Revuo.

  
  

  (La recenzo originale aperis en la Nica Literatura Revuo, 2/2 p. 76–80.)

• 
   Ezopa saĝo
   Kalocsay álmán
   Поэзия, Драматургия, Поэзия, Старинное, Античная литература
  

  Sepdek sep fabloj verse reverkitaj de Kalocsay.

  
  

  La figuron de ĉi tiu greka klasikulo el la 6ª jarcento antaŭ nia erao ĉirkaŭŝvebas legenda etoso, ĉar pri li postrestis nur magraj indikoj.

  Enkonduke 15 paĝaj senrimaj versoj rakontas la legendon pri Ezopo:

  Ezopo! Ĉu li estis, aŭ ne estis?

  Oni rakontas… oni… svaga oni…

  Li, tamen, eĉ se ne vivis, vivas.

  Se Hellas lin ne naskis, ĝi lin kreis.

  Oni rakontas, ke li, Friga sklavo,

  estis platnaza, nanstatura, lama,

  ŝvelventra knabo, kaj krom tio muta.

  …

  La ĉefrolantoj de la fabloj plejparte estas bestoj kun homaj karakteroj. La kreon de tiu literatura genro oni atribuas al la antikva saĝulo Ezopo, kvankam jam ankaŭ pli frue estis konataj tiaspecaj rakontoj pere de La Fontanie aŭ aliaj poetoj. "La lupo kaj la ŝafido"; "La vulpo kaj ka korvo"; "La rano kaj la bovo" kaj aliaj rakontoj absorbitaj en nia infanaĝo, ankaŭ post multaj jaroj freŝe vivas en la memoro.

  Ada CSISZAR,

  Budapeŝta Informilo 1978:4

  
  

  La verkon akompanas pria recenzo fare de Gastono Waringhien.

  (La materialo estas ĉerpita el la VdE[2], kun forlaso de multo seninteresa.)

  (La fablon rakontas Platono en sia Phaidros.)

  (La fablon konservis Esĥilo en la Mirmidonoj.)

  (Babrio; preskaŭ laŭvorte.)

  VdE, sed la konkludo estas de La Fontaine.

  (La origina penso troviĝas en satiro de Horaco: «Montoj akuŝas, kaj naskiĝas muso ridinda». Fedro kaj La Fontaine faris el ĝi fablon.)

  (Laŭ Aristotelo, kiam en Samos la popolkunveno mortkondamnis popolgvidanton pro ties korupteco, Ezopo diris al ili ĉi tiun fablon.)

  (Ne Ezopa, tamen greka temo, kiun prilaboris ankaŭ Louise Labé, sonetistino el la XVI jarcento. Plie alegorio, ol fablo. Voltaire al ĝi atribuis la saman valoron, kiel al Psyche, la plej bela greka fabelo, kaj al la Efeza Vidvino, la plej amuza greka rakonto. La Fontaine prilaboris ĉiujn tri temojn, la jenan en mallonga fablo.)

  (Ĉi tiu temo ne estas Ezopa, sed certe ĝi povus esti. Oni trovas ĝin inter hindaj fabloj, kaj ankaŭ en mezepokaj kolektoj, sed ĝia disvolvo je majstra satiro estas de Lafonteno. Chamfort, fama moralisto de la antaŭ-revoluciaj tempoj, vidas en ĉi tiu fablo de Lafonteno la spegulbildon de la tuta tiama socio. Mi iom «grekigis» la fablon kaj plivastigas ĝin eĉ super la Lafontena larĝo.)

  (La fablon prilaboris Arĥiloĥos, sed el lia poemo post restis nur kelkversa fragmento.)

  (La fablon konservis Hesiodos.)

  K. Kalocsay. Ezopa Saĝo. Eldonejo KOKO, 1956. Bindita volumo, kun bildoj; 128 pĝ. Prezo 550 Fr. Mendebla ĉe la Nica Literatura Revuo.

  
  

  (La recenzo originale aperis en la Nica Literatura Revuo, 2/2 p. 76–80.)