Схожие по жанру новинки месяца

• 
   Ezopa saĝo
   Kalocsay álmán
   Поэзия, Драматургия, Поэзия, Старинное, Античная литература
  

  Sepdek sep fabloj verse reverkitaj de Kalocsay.

  
  

  La figuron de ĉi tiu greka klasikulo el la 6ª jarcento antaŭ nia erao ĉirkaŭŝvebas legenda etoso, ĉar pri li postrestis nur magraj indikoj.

  Enkonduke 15 paĝaj senrimaj versoj rakontas la legendon pri Ezopo:

  Ezopo! Ĉu li estis, aŭ ne estis?

  Oni rakontas… oni… svaga oni…

  Li, tamen, eĉ se ne vivis, vivas.

  Se Hellas lin ne naskis, ĝi lin kreis.

  Oni rakontas, ke li, Friga sklavo,

  estis platnaza, nanstatura, lama,

  ŝvelventra knabo, kaj krom tio muta.

  …

  La ĉefrolantoj de la fabloj plejparte estas bestoj kun homaj karakteroj. La kreon de tiu literatura genro oni atribuas al la antikva saĝulo Ezopo, kvankam jam ankaŭ pli frue estis konataj tiaspecaj rakontoj pere de La Fontanie aŭ aliaj poetoj. "La lupo kaj la ŝafido"; "La vulpo kaj ka korvo"; "La rano kaj la bovo" kaj aliaj rakontoj absorbitaj en nia infanaĝo, ankaŭ post multaj jaroj freŝe vivas en la memoro.

  Ada CSISZAR,

  Budapeŝta Informilo 1978:4

  
  

  La verkon akompanas pria recenzo fare de Gastono Waringhien.

  (La materialo estas ĉerpita el la VdE[2], kun forlaso de multo seninteresa.)

  (La fablon rakontas Platono en sia Phaidros.)

  (La fablon konservis Esĥilo en la Mirmidonoj.)

  (Babrio; preskaŭ laŭvorte.)

  VdE, sed la konkludo estas de La Fontaine.

  (La origina penso troviĝas en satiro de Horaco: «Montoj akuŝas, kaj naskiĝas muso ridinda». Fedro kaj La Fontaine faris el ĝi fablon.)

  (Laŭ Aristotelo, kiam en Samos la popolkunveno mortkondamnis popolgvidanton pro ties korupteco, Ezopo diris al ili ĉi tiun fablon.)

  (Ne Ezopa, tamen greka temo, kiun prilaboris ankaŭ Louise Labé, sonetistino el la XVI jarcento. Plie alegorio, ol fablo. Voltaire al ĝi atribuis la saman valoron, kiel al Psyche, la plej bela greka fabelo, kaj al la Efeza Vidvino, la plej amuza greka rakonto. La Fontaine prilaboris ĉiujn tri temojn, la jenan en mallonga fablo.)

  (Ĉi tiu temo ne estas Ezopa, sed certe ĝi povus esti. Oni trovas ĝin inter hindaj fabloj, kaj ankaŭ en mezepokaj kolektoj, sed ĝia disvolvo je majstra satiro estas de Lafonteno. Chamfort, fama moralisto de la antaŭ-revoluciaj tempoj, vidas en ĉi tiu fablo de Lafonteno la spegulbildon de la tuta tiama socio. Mi iom «grekigis» la fablon kaj plivastigas ĝin eĉ super la Lafontena larĝo.)

  (La fablon prilaboris Arĥiloĥos, sed el lia poemo post restis nur kelkversa fragmento.)

  (La fablon konservis Hesiodos.)

  K. Kalocsay. Ezopa Saĝo. Eldonejo KOKO, 1956. Bindita volumo, kun bildoj; 128 pĝ. Prezo 550 Fr. Mendebla ĉe la Nica Literatura Revuo.

  
  

  (La recenzo originale aperis en la Nica Literatura Revuo, 2/2 p. 76–80.)

• 
   Ezopa saĝo
   Kalocsay álmán
   Поэзия, Драматургия, Поэзия, Старинное, Античная литература
  

  Sepdek sep fabloj verse reverkitaj de Kalocsay.

  
  

  La figuron de ĉi tiu greka klasikulo el la 6ª jarcento antaŭ nia erao ĉirkaŭŝvebas legenda etoso, ĉar pri li postrestis nur magraj indikoj.

  Enkonduke 15 paĝaj senrimaj versoj rakontas la legendon pri Ezopo:

  Ezopo! Ĉu li estis, aŭ ne estis?

  Oni rakontas… oni… svaga oni…

  Li, tamen, eĉ se ne vivis, vivas.

  Se Hellas lin ne naskis, ĝi lin kreis.

  Oni rakontas, ke li, Friga sklavo,

  estis platnaza, nanstatura, lama,

  ŝvelventra knabo, kaj krom tio muta.

  …

  La ĉefrolantoj de la fabloj plejparte estas bestoj kun homaj karakteroj. La kreon de tiu literatura genro oni atribuas al la antikva saĝulo Ezopo, kvankam jam ankaŭ pli frue estis konataj tiaspecaj rakontoj pere de La Fontanie aŭ aliaj poetoj. "La lupo kaj la ŝafido"; "La vulpo kaj ka korvo"; "La rano kaj la bovo" kaj aliaj rakontoj absorbitaj en nia infanaĝo, ankaŭ post multaj jaroj freŝe vivas en la memoro.

  Ada CSISZAR,

  Budapeŝta Informilo 1978:4

  
  

  La verkon akompanas pria recenzo fare de Gastono Waringhien.

  (La materialo estas ĉerpita el la VdE[2], kun forlaso de multo seninteresa.)

  (La fablon rakontas Platono en sia Phaidros.)

  (La fablon konservis Esĥilo en la Mirmidonoj.)

  (Babrio; preskaŭ laŭvorte.)

  VdE, sed la konkludo estas de La Fontaine.

  (La origina penso troviĝas en satiro de Horaco: «Montoj akuŝas, kaj naskiĝas muso ridinda». Fedro kaj La Fontaine faris el ĝi fablon.)

  (Laŭ Aristotelo, kiam en Samos la popolkunveno mortkondamnis popolgvidanton pro ties korupteco, Ezopo diris al ili ĉi tiun fablon.)

  (Ne Ezopa, tamen greka temo, kiun prilaboris ankaŭ Louise Labé, sonetistino el la XVI jarcento. Plie alegorio, ol fablo. Voltaire al ĝi atribuis la saman valoron, kiel al Psyche, la plej bela greka fabelo, kaj al la Efeza Vidvino, la plej amuza greka rakonto. La Fontaine prilaboris ĉiujn tri temojn, la jenan en mallonga fablo.)

  (Ĉi tiu temo ne estas Ezopa, sed certe ĝi povus esti. Oni trovas ĝin inter hindaj fabloj, kaj ankaŭ en mezepokaj kolektoj, sed ĝia disvolvo je majstra satiro estas de Lafonteno. Chamfort, fama moralisto de la antaŭ-revoluciaj tempoj, vidas en ĉi tiu fablo de Lafonteno la spegulbildon de la tuta tiama socio. Mi iom «grekigis» la fablon kaj plivastigas ĝin eĉ super la Lafontena larĝo.)

  (La fablon prilaboris Arĥiloĥos, sed el lia poemo post restis nur kelkversa fragmento.)

  (La fablon konservis Hesiodos.)

  K. Kalocsay. Ezopa Saĝo. Eldonejo KOKO, 1956. Bindita volumo, kun bildoj; 128 pĝ. Prezo 550 Fr. Mendebla ĉe la Nica Literatura Revuo.

  
  

  (La recenzo originale aperis en la Nica Literatura Revuo, 2/2 p. 76–80.)

• 
   Стихи сталкера #1
   Захар Чернобыльский
   Фантастика, Боевая фантастика, Ужасы и Мистика, Поэзия, Драматургия, Поэзия
  

  Стихи, в которые вложены чувства и переживания, эмоции и размышления людей в этом смертельно опасном мире.

• 
   Теркин… снова на войне
   Андреев Илья
   Поэзия, Драматургия, Поэзия, Юмор, Юмор
  

  "Теркин… снова на войне" — современная поэма с Василием Теркиным в современных реалиях. Теркин снова воюет, поддерживает и веселит свою пехоту. Актуально, полезно, с юмором, но заставляет задуматься.

• 
   Я утопаю в ноябре, в гудке трамвая…
   Сурина-Чистякова Ольга
   Поэзия, Драматургия, Поэзия
  

  Путь в поэзии тернист. От первых рифм до уникальных аллегорий, способных передать всю гамму чувств поэта, проходят годы, иногда десятилетия. В этом сборнике начало моего непростого пути.

• 
   Парадокс – жизнь
   Яковлева Д
   Наука, Образование, Философия, ,
  

  "Я — не такой как все и это нормально" — жизненный парадокс. Каков замысел нашей уникальности? Можно ли изменить человека?